„Wczoraj do ciebie nie należy, jutro niepewne, tylko dziś jest twoje”
W drodze… piesza pielgrzymka do Łagiewnik
W dniach od 30.04.2022 do 03.05.2022 odbyła się X piesza pielgrzymka diecezji bielsko-żywieckiej do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Z naszej parafii trud pielgrzymowania podjęła grupa około 30 osobowa. Do przebycia mieli około 100 km malowniczymi trasami Małopolski. Po czterech dniach dotarli do Sanktuarium Św. Jana Pawła II w Łagiewnikach, gdzie powitał ich bp Piotr Greger. Wspólnie modlili się we własnych i powierzonych intencjach, a następnie razem z biskupem przeszli do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Po modlitwie przy relikwiach św. siostry Faustyny, pielgrzymi o 15.00 wspólnie spotkali się na koronce do Bożego Miłosierdzia, a następnie na mszy świętej, której przewodniczył bp Piotr Greger, i która była punktem kulminacyjnym pielgrzymki.
W homilii bp Piotr Greger powiedział, że „spotkanie na zakończenie tegorocznej pielgrzymki do Sanktuarium św. Jana Pawła II i monumentalnej świątyni Bożego miłosierdzia jest znakiem przypominającym, że jako Kościół jesteśmy wspólnotą drogi; jesteśmy w drodze, ale nie jesteśmy jeszcze u celu”. „Jesteśmy w drodze, i właśnie to nas uczy szacunku do innych, którzy wędrują być może innymi drogami, chociaż w przekonaniu, że zmierzamy do tego samego celu. Pragnę wam serdecznie podziękować, że zdecydowaliście się na to, aby przejść po szlakach pielgrzymki miłosierdzia, od Matki Bożej Bolesnej i św. Józefa Bliczewskiego, do miejsca, gdzie iskra Bożego miłosierdzia rozpaliła ogień na cały świat”.
Świadectwo naszej parafianki – uczestniczki pieszej pielgrzymki:
„ Ta pielgrzymka to był czas wyjątkowy dla mnie…pomimo wysiłku, bolących nóg…radość w sercu, poznanie nowych ludzi, gościnnośc z jaką spotkaliśmy się na trasie… gorąca zupa, ciasto, kawa…
Wzruszający moment, gdy w ostatnim dniu pielgrzymowania, Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie, przyszedł do naszej grupy brata Alberta…po ciele przeszedł dreszcz, w oku zakręciła się łza. Pielgrzymował z nami 10 km. Był to czas adoracji Pana Jezusa w drodze, czas wyjątkowy…przeproszenia, uwielbienia, dziękowania i prośby, czas ciszy i czas na rozmowę z NIM.
Od monstrancji rozchodziły się dwie szarfy: niebieska i czerwona – promienie Miłosierdzia, którą podtrzymywaliśmy. Czułam jak otacza mnie miłość Boża. Pan Jezus przechodził pośród nas – pielgrzymów… niesamowite uczucie”