Po górach dolinach, rozlega się głos….

Dzień pełen wrażeń, jeden wschód słońca i cztery wschody księżyca. Z małym poślizgiem wyjeżdżamy w stronę gór. Spacerek szybki do pierwszej kapliczki, praktyczne wskazówki i w drogę na Różańcowy Szlak. Rozważanie, Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, O mój Boże….
Równy krok, bicie serca coraz szybsze i głośniejsze. Ciemność rozświetlona czołówkami? Nie mroki rozproszone modlitwą różańcową. Dwie godziny? Nie 20 przystanków i 200 róż dla Matki…

O Boże mój, wierzę w Ciebie
uwielbiam Ciebie, ufam Tobie
i miłuję Ciebie.
Proszę Cię o przebaczenie dla tych,
którzy w Ciebie nie wierzą,
Ciebie nie uwielbiają,
Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza,
Ojcze, Synu i Duchu Święty.
W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję
i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew,
Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa
obecnego na ołtarzach całego świata
jako wynagrodzenie za zniewagi,
świętokradztwa i obojętność,
którymi jest On obrażany.
Przez nieskończone zasługi
Jego Najświętszego Serca,
i przez przyczynę
Niepokalanego Serca Maryi
proszę Cię o łaskę nawrócenia
biednych grzeszników.