Zelatorka: Pani Barbara Tomasiak
Melchior urodził się około roku 1584 w Cieszynie, w rodzinie szlacheckiej. Początkowe nauki pobierał w domu rodzinnym. Potem uczył się w kolegium jezuitów w Wiedniu, gdzie wcześniej uczył się też między innymi św. Stanisław Kostka. W 1603 roku wstąpił do zakonu jezuitów i rozpoczął nowicjat w Brnie. Tam spotkał Stefana Pongracza, późniejszego współtowarzysza męczeństwa i Edmunda Campiona, męczennika w Anglii. Po nowicjacie odbył praktykę duszpasterską w Brnie i Kłodzku. W 1608 rozpoczął studia filozofii w Pradze, a następnie teologię. W 1614 przyjął święcenia kapłańskie.
Jako ksiądz posługiwał w Pradze. Był kaznodzieją, spowiednikiem, a w 1616 kierował praską bursą dla ubogich studentów. Po wybuchu wojny trzydziestoletniej w 1618 roku, udał się na Słowację, do jezuickiego kolegium w Humenné. Po roku został wysłany do Koszyc, aby być kapelanem wojskowym dla niemieckich i czeskich żołnierzy wojska cesarskiego. Razem z nim wysłano Stefana Pongracza, który pochodził z Węgier, aby był kapelanem dla katolików tego języka. W czwartek, 5 września Jerzy Rakoczy I, Węgier, wróg dominacji austriackiej, wkroczył do Koszyc. Zaraz też posłał, aby aresztowano trzech księży katolickich, dwóch jezuitów, Melchiora Grodzieckiego i Stefana Pongracza oraz zaprzyjaźnionego z nimi Marka Kriża, Chorwata, kanonika w Ostrzyhomiu. Na zebraniu rady miejskiej jej przewodniczący zażądał, aby zamordowano wszystkich katolików. Większość nie chciała splamić honoru miasta tak haniebną rzezią, ale wyrazili zgodę na zamordowanie kapłanów. Ich ciała spoczywają obecnie w kościele klasztornym Sióstr Urszulanek w Tyrnawie na Słowacji.
Pomimo tego, że ich kult rozwijał się bardzo szybko, beatyfikacja miała miejsce dopiero 15 stycznia 1905 roku przez papieża Piusa X, a kanonizacji dokonał Ojciec Św. Jan Paweł II 2 lipca 1995 roku w Koszycach na Słowacji.
Wspomienie przypada 7 września.