Od 1994r z inicjatywy ks. proboszcza Wacława Machury, tworzone były nowe Róże Różańcowe. Promotorem utworzenia Róży był Pan Ferdynand Krzempek. Róża Różańcowa żeńska, której patronem jest bł. Edmund Bojanowski, została utworzona w 1999r.
Zelatorka: Pani Danuta Kocurek
Edmund Bojanowski przyszedł na świat w Grabonogu 14 listopada 1814 roku. Był polskim działaczem społecznym, błogosławionym Kościoła katolickiego, twórcą ochronek wiejskich, tłumaczem, założycielem Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny. Wychowanie otrzymał katolickie. W domu rodzinnym pielęgnowane były polskie tradycje patriotyczne. Miał, jak sam podkreślał w swych pamiętnikach, dar uzdrawiania z ciężkiej choroby za sprawą modlitwy w gostyńskim sanktuarium. Dzięki rodzicom odebrał staranne i rzetelne wykształcenie – wpierw na korepetycjach, później na Uniwersytecie Wrocławskim jako wolny słuchacz, by następnie zostać już formalnie studentem. Z kolei na przestrzeni lat 1836-1838 uczył się w Berlinie, co dotyczyło takich przedmiotów jak logika, poezja, psychologia, muzyka czy też historia sztuki. Później poważnie zaniemógł. Choroba wymusiła wtedy przerwę w edukacji, na skutek czego nie ukończył studiów filozoficznych, ani nie mógł podejmować upragnionej edukacji seminaryjnej. Bojanowski dał się jednak później poznać jako założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny. Dał też początek Bractwu Ochroniarek, przez co również Zgromadzeniu Służebniczek. Ponadto jego to inicjatywą było założenie w Grabonogu „Domu miłosierdzia”, apteki i wypożyczalni książek oraz czytelni.
Edmund Bojanowski odszedł 7 sierpnia 1871 w Górce Duchownej.
Św. Jan Paweł II ukazał bł. Edmunda jako wzór cichej i ofiarnej służby człowiekowi i Kościołowi dla katolików świeckich, których zachęcił do włączenia się w jego dzieło. Zwrócił uwagę na źródło i tajemnicę jego świętości: Bł. Edmund Bojanowski miłował Boga i miłował człowieka. Był mężem modlitwy. Jego miłość do ludzi, która odznaczała się heroicznymi czynami zrodziła się z głębokiego zjednoczenia z Bogiem przez modlitwę. Z niej czerpał siłę do służby człowiekowi. Ta miłość dojrzewała u niego na klęczkach, ażeby potem wydawać owoce. Dzięki modlitwie jego życie stało się nieustanną służbą człowiekowi potrzebującemu, zwłaszcza dzieciom. Sprawy Boże były dla niego równocześnie sprawami ludzkimi, a miłość Boga – miłością człowieka.
Beatyfikacja Edmunda Bojanowskiego miała miejsce 13 czerwca 1999 r., podczas Mszy św. odprawionej przez Jana Pawła II w Warszawie, w czasie jego pielgrzymki do Polski.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 7 sierpnia.