Róża św. siostry Faustyny wywodzi się z parafii p.w. Opatrzności Bożej w Ligocie. Dokładna data powstania Róży nie jest znana, ale z zapisów w kronice parafialnej parafii Opatrzności Bożej wynika, że w tamtejszej parafii Bractwo Różańcowe powstało 2 lipca 1847r. Róża miała nr 5, więc należała do jednych z pierwszych. Przez lata zmieniały się składy członków. Przez pewien okres była to Róża męska, a później już mieszana. Obecnie jest to Róża mieszana składająca się z 6 mężczyzn i 14 kobiet. Wiek członków i członkiń jest zróżnicowany. Najstarsza członkini ma 93 lata, a najmłodsza 36 lat. Patronka św. Faustyna została zaproponowana przez ks. Wacława i przyjęta przez członków.
Zelatorka: Pani Janina Wójcik
Św. s. Faustyna urodziła się w 1905 r. we wsi Głogowiec koło Łodzi jako trzecie z dziesięciorga dzieci z rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich. Od dzieciństwa odznaczała się umiłowaniem modlitwy, pracowitością, posłuszeństwem i wrażliwością na ludzka biedę. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata, a potem jako kilkunastoletnia dziewczyna opuściła dom i poszła na służbę do zamożnych rodzin.
Mając dwadzieścia lat wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, w którym jako s. Maria Faustyna przeżyła trzynaście lat, spełniając obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki. Jej życie – na pozór bardzo zwyczajne, monotonne i szare – kryło w sobie nadzwyczajną głębię zjednoczenia z Bogiem. Od dzieciństwa bowiem pragnęła zostać wielką świętą i konsekwentnie do tego dążyła, współpracując z Jezusem w dziele ratowania zagubionych dusz aż do złożenia swego życia w ofierze za grzeszników. Lata jej zakonnego życia naznaczone były stygmatem cierpienia i nadzwyczajnych łask mistycznych.
Siostra Faustyna – wyniszczona gruźlicą oraz cierpieniami jakie znosiła w ofierze za grzeszników – zmarła w opinii świętości w Krakowie 5 października 1938 r., mając zaledwie 33 lata.
Św. Faustyna przekazała światu wielkie orędzie Bożego Miłosierdzia oraz zachętę do całkowitego zawierzenia Stwórcy. Jej imię rozbrzmiało głośnym echem po raz pierwszy w świecie chrześcijańskim, kiedy to w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, 18 kwietnia 1993 roku, na placu Świętego Piotra w Rzymie Ojciec Święty Jan Paweł II zaliczył ją do grona błogosławionych. Jej kanonizację Ojciec Święty Jan Paweł II przeprowadził siedem lat później, również w pierwszą niedzielę po Wielkanocy – 30 kwietnia 2000 roku.