Bóg, który jest Miłością, stwarzając mężczyznę i kobietę powołał ich do wspólnoty życia i miłości w przymierzu małżeńskim, które Jezus Chrystus uczynił sakramentem.
Wiek kanoniczny uprawniający do zawarcia Sakramentu Małżeństwa wynosi dla kobiety i mężczyzny 18 lat.
Narzeczeni zgłaszając się do kancelarii parafialnej 3 miesiące przed planowaną datą ślubu przynoszą ze sobą następujące dokumenty:
– metrykę chrztu (wydaną nie wcześniej niż pół roku od dnia zgłoszenia się narzeczonych do duszpasterza) z adnotacją o bierzmowaniu – dotyczy to osoby, która miała chrzest i bierzmowanie poza parafią spisywania protokołu przedmałżeńskiego
– dowody osobiste
– świadectwa ukończenia katechezy w zakresie szkoły zawodowej lub średniej. W razie nie ukończenia katechizacji w tym zakresie narzeczeni zobowiązani są do katechezy uzupełniającej
Na pierwszym spotkaniu ustala się:
– tożsamość osób, wiek, miejsce zamieszkania, wyznanie
– czy są stanu wolnego
– czy decyzję o zawarciu małżeństwa podejmują dobrowolnie
– czy nie ukrywają czegoś przed sobą, co mogłoby zakłócić ich wspólnotę życia
– czy nie ma jakiejkolwiek przeszkody, która uniemożliwiłaby zawarcie ważnego związku
– czy mają właściwą świadomość zawierania małżeństwa: nierozerwalnego, wyłącznego, sakramentalnego, mającego na celu wzajemne uświęcenie, przyjęcie i wychowanie dzieci
– czy zdają sobie sprawę z obowiązków stanu małżeńskiego oraz czy są zdolni do ich spełnienia
Na drugie spotkanie narzeczeni przynoszą:
– zaświadczenia o ukończeniu nauk przedmałżeńskich i o odbytych spotkaniach w poradni rodzinnej
– zapowiedzi od narzeczonego, który mieszka poza parafią spisywania protokołu
– przy małżeństwie konkordatowym – zaświadczenie z USC miejsca zamieszkania jednej ze stron
Podczas tego spotkania, po uzupełnieniu braków, rozmowa duszpasterska koncentruje się na omówieniu obrzędu sakramentu małżeństwa. Przed samym ślubem narzeczeni posyłają świadków do zakrystii, którzy przynoszą ślubne obrączki i kartki od spowiedzi.
„Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.” (Mk 10,9)