Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. … I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron” (Hbr 5,4). Równocześnie zdajemy sobie sprawę z tego, że ludzkie słowa nie są w słanie udźwignąć ciężaru tajemnicy, jaką kapłaństwo w sobie niesie. Można ją zachować tylko przez codzienne niewzruszone przylgnięcie do Chrystusa, umocnione stałą modlitwą (św. Jan Paweł II).
Kochani Kapłani
Bóg sam wybiera i wysyła szafarzy swoich
– bądźcie więc spełnieniem pragnień Jego Serca.
życzymy czerpania mocy od Tego, który hojnie rozdaje łaskę gorliwości
i zapału w kapłańskiej posłudze.
Niech Dobry Pasterz, daje ciągle nowe siły do pracy z ludźmi,
których każdego dnia stawia na drodze kapłańskiej posługi.
Dziś również modlimy się o tę szczególną łaskę,
abyście podobnie, jak Najwyższy Kapłan swym wielkim sercem podnosili,
rozplątywali to, co powikłane i rodzili nadzieję.
Niech Wasze szlachetne powołanie i sianie ziaren Prawdy Bożej wszędzie tam,
gdzie sprawujecie swą zaszczytną posługę, przyniesie wiele dobra, rodzi wiarę, nadzieję i miłość.
Niech nie brakuje entuzjazmu i siły potrzebnej do głoszenia Radosnej Nowiny,
a Jezus Chrystus niech będzie dla Was zawsze Źródłem niewyczerpanych darów,
abyście całym swym życiem świadczyli o swej przynależności do Boga.
Maryja, Matka Chrystusa, Matka Kapłanów niech swą macierzyńską miłością broni,
osłania i wyprasza potrzebne łaski.
Bóg sam wybiera i wysyła szafarzy swoich …..
